Als uw arbeidsovereenkomst is geëindigd en u wordt werkloos, dan heeft u recht op een WW-uitkering als u aan een aantal voorwaarden voldoet:
- u moet verzekerd zijn voor de WW;
- daarbij moet u (natuurlijk!) werkloos zijn. Dat betekent: u moet ten minste vijf uren of ten minste de helft van uw aantal arbeidsuren per week hebben verloren;
- uw werkgever mag niet verplicht zijn uw salaris door te betalen;
- u moet bereid en beschikbaar zijn nieuw werk te aanvaarden;
- u moet voldoen aan de zogenaamde "referte-eis"; deze referte-eis houdt in dat u in de 36 weken direct voordat u werkloos werd, ten minste 26 weken als werknemer gewerkt moet hebben;
- in de vijf jaar direct vóór de werkloosheid moet u ten minste vier kalenderjaren over 52 of meer dagen per jaar salaris hebben ontvangen;
- verder mag uw werkloosheid niet aan u zelf te wijten zijn.

Let op!
Een werknemer hoeft niet langer te protesteren tegen zijn ontslag. De WW-uitkering wordt niet langer geweigerd omdat een werknemer met zijn ontslag instemt. Daarmee vervalt de noodzaak om pro- formaprocedures te voeren. Het nalaten van verweer an sich tegen een ontslag waarbij in feite sprake is van wederzijds goedvinden levert geen verwijtbare werkloosheid meer op, maar is wel aan vereisten gebonden. Een werknemer die wordt ontslagen omdat hij zich ernstig heeft misdragen of die zelf ontslag neemt, kan nog wel verwijtbaar werkloos zijn. Verstandig is in goed overleg deskundig een onderhandse regeling te treffen. Het resultaat is dan een vaststellingsovereenkomst waarin partijen elkaar de omstandigheden van het ontslag en afspraken bevestigen. Om die reden is het verstandig tijdig advies te vragen bij de VHP-Zorg.